Ik hoor het mensen vaak zeggen: “Mediteren, ik heb het even geprobeerd, hoor, maar ik krijg de gedachten niet stil in mijn hoofd. Ik ben voortdurend afgeleid. Dat mediteren is niets voor mij.”
We zien onze gedachten vaak als iets wat we moeten bestrijden, iets dat we moeten onderdrukken en niet gewenst is. Maar dat gevecht ben je al op voorhand verloren. Hoe harder je je best doet, hoe meer het je zal opvallen dat je gedachten hebt. Je zal steeds meer gefrustreerd worden en het uiteindelijk opgeven. Het is net zoals cookiemonster vragen om niet reikhalzend uit te zien naar de koekjes op het schaaltje. Ook dat is een op voorhand verloren strijd.
Beter is om de gedachten die komen en gaan gewoon te aanvaarden. Het enige wat je hoort te doen is, telkens wanneer je opmerkt dat je een gedachte hebt, rustig terug te keren naar jouw focuspunt. Telkens je bent afgeleid en terugkeert naar jouw focuspunt, trigger en train je jouw aandachtspier. Door je aandacht te trainen, zal je merken dat je – na verloop van tijd – sneller door hebt dat je met jouw gedachten ergens anders bent dan bij de taak of het gesprek wat je dat moment aan het doen bent. Je zal sneller loskomen van je gedachten en langer kunnen focussen.
Voor cookiemonster heb ik een meditatietip. Probeer niet langer geen koekjes te nemen, maar probeer jouw mond te voelen. Verleg jouw aandacht naar je speeksel, de beweging en de textuur van je tong, voel met je tong je tanden,… Zo leer je je te focussen op je mond. En als je dan later een koekje eet, zal je des te meer proeven, genieten en één worden met je koekje.
Reactie plaatsen
Reacties