Stokstaartjes koelen ’s nachts snel af. ’s Morgens staan ze op en keren zich samen naar de zon. Ze staan met een rechte rug stokstijf stil op hun achterpoten en laten zich door de zon opwarmen. De vacht op hun buik is dunner en ontvankelijker waardoor die sneller de zon opneemt. Ook de vacht rond hun ogen is donkerder en fungeert als een soort zonnebril waardoor ze in het felle licht kunnen kijken. Zo staan ze elke ochtend, meestal in groep, gericht naar de zon.
Mediteren is stokstaartje spelen. Elke ochtend (en avond) nemen ook wij de tijd om alleen – of liefst samen met anderen – met een rechte rug stil te zitten en ons door de innerlijke rust en stilte te laten opwarmen. Door onze aandacht te richten op onze mantra of ademhaling worden we ontvankelijker voor wat de stilte met ons doet. De stilte vult ons onmerkbaar met liefde zodat we met een warmer hart de wereld kunnen ingaan.
Reactie plaatsen
Reacties